هتل های یک ستاره :

این هتل ها معمولاً کوچک هستند و در ملک شخصی مالک آن واقع شده اند. فضای این هتل ها بیشتر شخصی بوده و تسهیلات ابتدایی ارائه می دهند. این هتل ها باید در نزدیکی مراکز تجاری ، پایانه های حمل ونقل عمومی و رستوران ها ساخته شوند. به این نکته مهم توجه داشته باشید که سیستم ستاره دهی هتل ها و معنای تعداد ستاره ها در هر کشوری متفاوت است. برای مثال ، هتل های ۵ ستاره ایالات متحده معمولاً اتاق های مجلل و فضایی مدرن دارند درحالی که در بیشتر کشورهای اروپایی ، در هتل های ۵ ستاره خدماتی چون سرویس اتوی رایگان و خوش آمد گویی با گل یا هدیه ارائه می شود. برای جلوگیری از سردرگمی گردشگران بسیاری از کشورهای اروپایی چون آلمان ، سوئد ، فنلاند ، انگلستان ، بلژیک ، دانمارک ، یونان ، ایتالیا ، مالت ، هلند ، پرتغال ، اسپانیا و مجارستان از معیارهای مشابهی که مورد تصویب قرارگرفته ، برای ارزیابی هتل ها استفاده می کنند. این معیارها نخستین بار در سال ۱۹۷۹ در سوییس تدوین شد و به دنبال آن کشورهایی چون آلمان و اتریش از آن استفاده کردند. این معیارها برای اولین بار در سال ۱۹۹۶ در آلمان به عنوان قانون تصویب شد و در سراسر آلمان به اجرا درآمد. نتایج موفقیت آمیز استفاده از معیارهایی استاندارد برای ارزشیابی هتل ها باعث شد این قانون در بسیاری از کشورهای اروپایی دیگر هم مورد تائید و استفاده قرار بگیرد.
هتل یک ستاره معمولا امکاناتی مانند تلفن ، تلوزیون و در بعضی موارد خدمات محدود رستوران دارند و معمولا خدمات اتاق و پیشخدمت وجود ندارد.

هتل های ۲ ستاره : ‏
هتل های دو ستاره معمولا مخصوص افرادی طراحی می شوند که نگران هزینه های اقامتشان هستند ، به همین دلیل برخی از ‏امکانات اولیه در این هتل ها محدود می شود تا بتوانند قیمت ها را کاهش دهند اما این خدمات و امکانات با هزینه جداگانه و به ‏درخواست میهمان این هتل ها ارائه می گردد. ‏

هتل های دو ستاره معمولا ۲ الی چهار طبقه هستند ، در نزدیکی جاذبه های ارزان قیمت قرار می گیرند و امکانات داخل اتاق ها ‏باید تمیز باشد اما لوکس و گرانقیمت نیستند و اولیه ترین امکانات در آنها در نظر گرفته می شود. بیشتر هتل های دو ستاره ‏رستوران ندارند اما معمولا در جایی قرار می گیرند که اطراف آن رستوران هایی با قیمت مناسب پیدا می شود. ‏ ‏ ‏ ‏

هتل های ۳ ستاره : ‏ ‏‏ ‏ ‏‏ ‏
این هتل ها معمولا فضای بزرگتر و لابی شیک تر و مجهزتری نسبت به هتل های دو ستاره دارند. در هتل های سه ستاره معمولا ‏شخصی برای حمل کردن چمدان های مسافران وجود ندارد. این هتل ها معمولا فاصله زیادی تا مراکز خرید منطقه یا جاذبه های ‏گردشگری گرانقیمت ندارند. معمولا در نزدیکی راه و جاده های اصلی قرار دارند. رستوران هتل های سه ستاره سطح متوسط است و خیلی بزرگ نیست. در این هتل ها صبحانه به ‏صورت بوفه سرو می گردد و در برخی از هتل های سه ستاره ناهار و شام نیز در هتل سرو می گردد که باید با پرداخت هزینه ‏جداگانه از این امکانات استفاده کرد. خدماتی که در اتاق ها ارائه می گردد متفاوت است ، در برخی هتل های سه ستاره شاید تا ‏زمانیکه نوشته "لطفا اتاق را تمیز کنید" روی در قرار داده نشود کسی برای تمیز کردن اتاقها نیاید. باشگاه ورزشی و استخر از ‏امکاناتیست که برخی از هتل های سه ستاره دارند اما هیچ بایدی در وجود داشتن این امکانات در هتل های سه ستاره وجود ندارد. ‏

هتل های ۴ ستاره: ‏
هتل های چهارستاره معمولا فضای بزرگ و رسمی دارند. کارکنان این هتل ها آموزش های بیشتر و سخت تری نسبت به هتل ‏های درجه پایین تر می بینند و تامین راحتی و آسودگی میهمانان هدف اصلی کارکنان آنها می باشد. در این هتل ها فردی برای ‏حمل کردن چمدان های مسافران مشخص شده است و آنها را تا اتاقهایشان همراهی می کند. امکانات اتاق ها از نور اتاق گرفته تا ‏فضا و مبلمان باید از درجه متوسط بالاتر باشند. رستوران هتل ها معمولا خدمات بیشتر و منوهای متنوع تری ارائه می ‏کنند. خدمات تمیز کردن اتاق ها در هر ساعت از روز که مسافر بخواهد صورت می گیرد. پارکینگ نیز معمولا در این هتل ها ‏وجود دارد. اغلب هتل های چهار ستاره دارای امکانات ورزشی و یک استخر هستند. لابی هتل های چهار ستاره فضای بزرگتر و ‏مبلمان بیشتری برای نشستن دارد. ‏‏‏ ‏ ‏‏ ‏ ‏‏‏ ‏ ‏ ‏ ‏

هتل های ۵ ستاره: ‏
این نوع هتل ها در ردیف اول قرار دارند. قوانین واستاندارد مربوط به هتل پنج ستاره و کیفیت آن همواره باید ثابت نگه داشته ‏بشود. هتل های پنج ستاره باید بهترین خدمات و امکانات را داشته باشند. این هتل ها فضای بزرگی دارند ، اتاق های متنوع با ‏امکانات متفاوتی نیز در آنها موجود می باشد. لابی هتل های پنج ستاره بسیار بزرگ و لوکس طراحی می شود ، موقعیت آنها نیز ‏متغیر است اما هتل های پنج ستاره نامدار معمولا در مرکز شهر قرار دارند تا دسترسی به بسیاری از اماکن دیدنی شهر راحت تر ‏امکان پذیر باشد. اتاق ها دارای باکیفیت ترین مبلمان و تختخواب هستند حتی ملحفه های موجود در اتاق ها نیز در امتیاز ستاره ‏هتل نقش دارند. این هتل ها باید نهایت امکانات را داشته باشند که اغلب شامل وجود ‏VCR‏ ، لوازم بهداشتی با کیفیت ، دستگاه ‏پخش کننده ‏CD‏ و ‏DVD‏ ، مینی بار و سایر امکانات اولیه اتاق ها نظیر حمام مجهز به سشوار ، حوله ، دمپایی ، خط تلفن ، ‏تلویزیون و … می باشند. خدمات تمیز کردن اتاق ها به صورت ۲۴ ساعته ارائه می شود. هتل های پنج ستاره معمولا باید امکانات ‏ورزشی ، پارکینگ ، خدمات نگهبانی ، استخر داشته باشند. اغلب هتل های پنج ستاره دارای سه رستوران مجزا با غذاهای متنوع ‏می باشند. تعداد اتاق های این هتل ها باید بالای ۱۰۰ عدد باشد. ‏ کارکنان در هتل ۵ ستاره : بسیار مرتب و یونیفرم پوشیده با لباسهای شیک ، مؤدب وآگاه و کارآمد و روابط عمومی خوب ، نسبت ‏به رفع نیازهای مهمانان متعهد هستند و بسیارعالی سرویس می دهند. دارای مدیر حرفه ای و متخصص ، سازگاری و هماهنگی ‏سرویس ها ، تداوم نگهدارى وخانه داری بی عیب و نقص اجزاء اصلی و اساسی برای حفظ درجه ۵ ستاره می باشند. ‏
هتل های شش و هفت ستاره:
استاندارد امتیازدهی به هتل ها حداکثر دارای پنج ستاره است ولی در دهه های اخیر و با تبدیل شدن گردشگری به یک صنعت درآمدزای بین المللی ، در بسیاری از مناطق جهان هتل هایی ساخته شد که سطح استاندارد آن ها بسیار بالاتر از هتل های پنج ستاره و پنج ستاره ممتاز است. رویکرد سنتی تقسیم بندی با پنج ستاره نیازمند یک بازنگری کلی و انعطاف پذیری بیش تر است. امروزه سطح امکانات برخی از هتل ها به اندازه ای بالاست که به هتل های شش ستاره یا هفت ستاره مشهور شده اند که البته تنها هتلی که در سراسر دنیا به عنوان هتل هفت ستاره شناخته شده ، هتل برج العربی دبی در کشور امارات است که سطح جدید از خدمات دهی و امکانات رفاهی موجود در یک مرکز اقامتی را ارایه کرده است.
نکته مهم درباره هتل ها و هتل آپارتمان ها اینست که «هتل ها را از یک تا 5 ستاره طبقه بندی می کنند ، در حالی که مهمانپذیر ها ، مهمانسرا ها و هتل آپارتمان ها را از یک تا 3 ستاره طبقه بندی می شوند. به تعبیری دیگر ، هتل آپارتمان 3 ستاره با هتل 5 ستاره برابری می کند و این دو نوع از مراکز اقامتی از نظر کیفیت و خدمات دهی در گروه خودشان بهترین هستند. ‏‏‏‏