جاذبه‌های توریستی شهر بنتوتا
بنتوتا منطقه ای زیبا با گذشته ی ماهیگیری ، خانه های گرمسیری جذاب و مردم محلی صلح دوست است که در نزدیکی کلمبو واقع شده است. در محدوده ی روستای بنتوتا ، تجارت قدیمی و محلی دارچین ، ماهیگیری ، غواصی ، پرورش آبزیان و کارهای بسیار دیگر انجام می گیرد. از جاذبه های گردشگری این منطقه :
مسیر دوچرخه سواری در سراسر مزارع زیبای برنج ، معابد ، خانه هایی با معماری هلندی ها و دریاچه Dedduwa ، باغ بریف بنتوتا ، معبد بودا ، Kande Viharaya بنتوتا ، ورزش های آبی در بنتوتا ، بازار ماهی فروشهای بنتوتا ، سافاری در رودخانه ، تماشای دلفین ها و نهنگ و غواصی است.
جمهوری دموکراتیک سوسیالیستی سریلانکا جزیره‌ای واقع در جنوب آسیا ، اقیانوس هند و جنوب کشور هند است.
نام قدیمی آن سیلان (به فارسی قدیم سَراَندیب یا سراندیب) بود. پایتخت سیاسی آن سری جایاواردنپورا کوته و پایتخت تجاری‌اش شهر کلمبو است. پیش از سال ۱۹۷۲ به این کشور سیلان می‌گفتند. سریلانکا از مستعمرات بریتانیا بود. استعمار انگلیس از قرن ۱۹. و بعد از احاطهٔ این کشور به هند شروع شده و تا زمان استقلال ادامه داشت.
جمعیت این کشور ۲۰ میلیون و دویست هزار نفر است. زبان‌های رسمی آن سینهالی و تامیل و واحد رایج پول آن روپیه سریلانکا است. ۷۵ درصد از مردم این کشور از قوم سینهالی هستند که قومی است آریایی که از شمال هند به سریلانکا آمده‌است. ۱۱ درصد از مردم سریلانکا نیز از تبار تامیل هستند که قومی است دراویدی. ۷۰ درصد از مردم سریلانکا بودایی ، ۳۳ درصد هندو و ۱۰ درصد مسلمان هستند.
از فراورده‌های مهم سریلانکا می‌توان به چای ، کینین ، قهوه ، کائوچو ، و نارگیل اشاره کرد. سریلانکا در منطقه جنوب آسیا از نظر درآمد سرانه در وضعیت خوبی قرار دارد.
ببرهای تامیل دولت مرکزی سریلانکا را ، که از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۴۸ در اختیار اکثریت سینهالی بوده ، متهم می‌کردند که نسبت به مناطق تامیل نشین توجهی نشان نمی‌داده و نسبت به این قوم تبعیض قائل می‌شده‌است. از سال ۱۹۸۳ که شورشیان ببرهای تامیل برای استقلال بخش‌های شمال و شرق سریلانکا وارد جنگی ۲۵ساله با دولت مرکزی شدند ، بیش از ۷۰ هزار نفر در ناآرامی‌های این کشور جان خود را از دست دادند. تامیل‌ها خواستار ایجاد یک کشور مستقل در مناطق شمالی و شرقی جزیره سریلانکا هستند.